Na water nu heel erg veel vlakte en stof en zand..

Hallo allemaal,

Nu het duiken weer voorbij is, wat echt in 1 woord fantastisch was. Echt die onderwaterwereld behoort bij mij nu tot 1 van de favoriete dingen die ik gezien heb. Afgezien van al het andere wat ik de afgelopen 6 maanden in het buitenland heb gezien, ongeveer op de zelfde hoogte! Ik heb dus maar weer eens mijn leven in de waagschaal gelegd want na het vasthouden van een krokodil en een wurgslang om je nek werd het toch weer eens tijd voor een beetje adrenaline. Dus samen met een HAAI zwemmen doe je ook niet elke dag, nu maar hopen dat de foto's maar lukken anders geloven jullie dat vast niet. De schildpad en de pijlstaartrog mogen ook niet ontbreken op dit lijstje van favoriete dingen gezien onder water. Maar na 3 dagen op zee (geen scheurbuik opgelopen gelukkig, het eten was zeer goed verzorgd) was het voor ons weer genoeg water en zout naar binnen gekregen dus hebben we ervoor gekozen om zo ver mogelijk van de kust vandaan te blijven, haha. We hebben de afgelopen 3 dagen dan ook meer dan 2000 kilometer gereden en zitten nu in hartje australie. Met gelukkig maar zo'n 39 graadjes is het hier goed uit te houden. Onze wagen houdt het nog steeds vol, het oude probleem is verholpen en hij loopt goed. We zijn er zelfs net achtergekomen dat de benzine meter de laatste 20 liter gewoon goed aangeeft en dat het benzinelampje niet kapot is, haha. Wel moeten we elke ochtend de olie bijvullen als we weer 800 kilometer hebben gereden, maar daar moeten we de woestijn wel mee doorkomen, wij hebben er alle vertrouwen in, het is zelfs al zover dat het ons niks meer uitmaakt waar de olie blijft, zolang die maar blijft rijden. En een positief puntje, mocht de wagen het begeven dan kunnen we altijd nog de nummerplaten eraf schroeven en zijn we een hele ervaring, en een sterk verhaal rijker :)

Gisteren zonsondergang en vanmorgen zonsopgang bij de devils marbles gezien, super mooi zeg, dat is echt de moeite waard om gewoon de outback in te gaan. De meeste mensen komen hiernaartoe per vliegtuig, maar wij willen graag onze eigen grenzen verkennen zelfs wat betreft de tolerantie ten aanzien van "geen vlees" bij de hoofdmaaltijd. Die tolerantie bleek op hoog uit 1 maaltijd per week te staan. Dus nu maar weer eens wat vlees naar binnen werken in Alice Springs. Tevens, als jullie denken dat ze alleen "polderblindheid" kennen in de mooie polder dan hebben jullie het dus helemaal mis, hier noemen ze het woestijnblindheid, maar dat komt in principe gewoon op het zelfde meer, het enige voordeel hier is dat je dus geen kruisingen hebt, haha... voor 500 kilometer of meer. Morgen gaan we richting de Uluru, de grote rooie rots midden in de woestijn. Die iedereen waarschijnlijk wel kent van australie want dat is het herkenningspunt. Daarna nog naar mt olga en kings canyon. Dan maar weer richting adelaide om alles rustig aan te gaan doen en onze luxe wagen zijn welverdiende rust te gunnen. We hopen daar vrijdag of zaterdag aan te komen (3,4 maart). Nu eerst maar weer ons maaltijdje bij elkaar schrapen.

Zo nu is het tijd om deze pc aan het werk te zetten (waarschijnlijk moet hier alles via de telegraaf (het primitieve informatie doorgeef systeem met morse) verzonden worden naar de bewoonde wereld). Vanwege het verouderde informatietechnologienetwerk dus ook geen foto's vandaag, excuses voor het ongemak!

Iedereen veel plezier in het mooie nederland, ik begin het nu toch wel echt te missen en uiteraard jullie ook allemaal.

Groeten vanuit een zonovergoten (is een beetje overbodig denk ik :)) Alice Springs!